yetim-yesir

yetim-yesir: top. dan.

1. Atasız-anasız uşaqlar, yetimlər. <Məşədi Cəfər:> Məndən sonra bir bölük yetim-yesir qalacaq. Ə. H..

2. məc. Yoxsullar, məzlumlar, evsiz-eşiksizlər. Amma bunu da biliniz, ey mollalar ki günlər dolanar, . . zəmanə təzələnər və axırda yetim-yesir və keçəl-küçəl qardaşlarım dostu ilə düşməni tanıyıb haman yoğun dəyənəkləri sizin əlinizdən alar. . C. M.. Külək əsir, şaxta kəsir; Nalə çəkir yetim-yesir. S. Rüst.. Murad camaat içində açıq-açığına danışırdı ki, «Şura hökuməti hamıya əl-qol verib, dil-ağız verib, kasıb-kusub, yetim-yesir adam olub, adam içinə çıxır. . . ». İ. Hüseynov.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

lızba — (Meğri) zərrə, əşyanın ən kiçik hissəsi. – Olar yetim yesirə eysannan bir lızba da verməzdər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bölük — is. 1. Piyada və bəzi xüsusi qoşun hissələrində batalyon tərkibinə daxil olan əsgəri hissə; rota. Diviziyanın alayları, hər alayın bölükləri kənd aralarında, meşəliklərdə, dağda daşda yerləşmişdi. S. R.. 2. Parça, tikə, hissə. Tağı əmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias